Θα έχετε ακούσει ή διαβάσει ότι το ένα στρώμα είναι ορθοπεδικό και το άλλο ανατομικό, τελικά ποια είναι η διαφορά;


Η διαφορά του ενός ή του άλλου δεν απορρέει από κάποιο κανόνα αλλά από έναν άγραφο νόμο των Ελλήνων κατασκευαστών στρωμάτων.


Τα υλικά πριν από αρκετές δεκαετίες ήταν σε χύμα μορφή, δηλαδή όπως μια στοίβα βαμβάκι ή μαλλί. Ο εφαπλωματοποιός έπαιρνε τα ελατήρια (BONNEL ως επί το πλείστον) και το χύμα βαμβάκι ή το μαλλί  και το έριχνε με το χέρι πάνω από τα ελατήρια όσο καλύτερα μπορούσε. Κατόπιν με τη βοήθεια κουμπιών, σταθεροποιούσε το υλικό ώστε να παραμείνει στη θέση του. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα το στρώμα να μην έχει ακριβώς την ίδια ποσότητα υλικού σε όλη την επιφάνια του αφού με το χέρι ήταν αδύνατο να το απλώσει ομοιόμορφα.


Όταν αργότερα η παραγωγή των υλικών εξελίχθηκε, τα υλικά πλέον δεν ήταν χύμα αλλά σε επίπεδη μορφή με το επιθυμητό πάχος και πυκνότητα που ήθελε ο κατασκευαστής, δηλαδή σαν έναν τάπητα. Το υλικά αυτά κόβονταν στο μέγεθος της επιφανείας του στρώματος που ήθελε να κατασκευάσει και πλέον δεν έμπαιναν κουμπιά για σταθεροποίηση αλλά ραβόντουσαν μαζί με το ύφασμα. Όλα αυτά τοποθετούνταν πάνω σε τελάρο ελατηρίου τύπου BONNEL, δηλαδή με τα ελατήρια συνδεδεμένα μεταξύ τους.


Το στρώμα με καπιτονέ, δηλαδή, με υλικά που έχουν παντού το ίδιο πάχος, ραμμένα μεταξύ τους και τοποθετημένα πάνω σε ελατήρια BONNEL, ονομάστηκε ΟΡΘΟΠΕΔΙΚΟ.


Το ορθοπεδικό στρώμα, που περιγράψαμε παραπάνω, είναι αυτό που δεν είναι τόσο εύκαμπτο, δεν παίρνει μεγάλες κλίσεις και κρατάει το σώμα μας επίπεδο.


Η εξέλιξη ήρθε με την μαζική παραγωγή των ανεξάρτητων ελατηρίων τύπου POCKET την δεκαετία του 1990 αλλά κυρίως τη δεκαετία του 2000. Τα ανεξάρτητα ελατήρια προϋπήρχαν βέβαια πολύ πιο πριν αλλά ήταν ακριβή η παραγωγή τους.


Τα ελατήρια αυτά επιτυγχάνουν  να προσαρμόζονται στις καμπύλες του σώματος, διότι είναι λειτουργούν ανεξάρτητα, δεν συνδέονται μεταξύ τους και είναι πιο αναπαυτικά και ευχάριστα.


Τα στρώματα αυτά που επίσης κατασκευάζονται με καπιτονέ, είναι πιο εύκαμπτα και προσαρμόζονται καλύτερα στις καμπύλες του σώματος, ονομάστηκαν ΑΝΑΤΟΜΙΚΑ.


Τα στρώματα που χαρακτηρίζονται ανατομικά ή  ορθοπεδικά δεν είναι απαραίτητο να έχουν ελατήρια γιατί  υπάρχουν και τα στρώματα χωρίς ελατήρια. Αυτά μπορεί επίσης να κατηγοριοποιηθούν με τον έναν ή με τον άλλο χαρακτηρισμό ανάλογα με τον τύπο του αφρού, το πόσο μαλακός  ή σκληρός είναι και το πόσο εύκαμπτος.


Τις δύο παραπάνω κατηγορίες τις χωρίζει μια αχνή γραμμή την οποία ένα στρώμα μπορεί να την περάσει προς τη μία η την άλλη πλευρά διότι η αίσθηση του στρώματος είναι υποκειμενική. Γι’ αυτό το λόγο η δοκιμή ενός στρώματος επιβάλλεται πριν την αγορά του.